lunes, 15 de septiembre de 2008

MALQUEDÁ

Ando estos días más mareada que una peonza que ha girado durante horas...

Tiene que ver con el cambio de rutinas y con la "movilidad física": Lunes y jueves a un lado, martes y viernes a otro, miércoles a un sitio y sábado a otro... así que cuando amanece ya no sé ni en qué día vivo. Miro el calendario, pero ya no me fijo es si es día 1 ó 25, simplemente compruebo si es lunes o miércoles para saber adónde voy y en qué parada de metro debo bajarme...

A esto hay que añadirle que, además de trabajar en mi nuevo proyecto, mi trabajo de tardes y mi antiguo trabajo, este último finde he retomado el master...

Para el nuevo trabajo, y a pesar de lo chulo que era mi proyecto, me queda mucho trabajo por hacer, muchas cosas por pulir, así que estuve trabajando en ello todo el domingo y la verdad es que descansar, descansar, sólo descansé el sábado por la tarde. Cada vez que me pongo a mirar cosas en internet me siento culpable por no estar trabajando... qué estres!! y es que una ya nació estresada, por lo que cuando hay motivos para ello me estreso al cuadrado :D

El problema fundamental es que en esta situación se me están olvidando muchos cumpleaños, no estoy llamando a gente con la que me gustaría hablar y no tengo tiempo ni de planteármelo, con lo que estoy hecha una malquedá...

En fin, ¿qué le vamos a hacer?? ;)

Espero que sepáis perdonarme si no paso a leeros y comentaros...

8 comentarios:

sacris dijo...

Malqueda! Malqueda!! Te voy a poner en mi lista negra, ale :P

Niña, en esta vida todo va por rachas, ya vendrá una de menos estrés.

1bsto y mucho ánimo!

Posdata: yo me estoy especializando en felicitar el dia después, ains, ains, ains

ToNee dijo...

menos mal que el mio no es hasta noviembre! un besooo

potsis dijo...

Lo cierto que es que bastante tienes con lo que tienes como para preocuparte por no dejar comentarios en los sitios que leas. Pero no dejes de habar y llamar a la gente, debería ser una parte importante de tus quehaceres diarios.

¿Cuánto va a durar la tortura esa a la que te estás sometiendo?

Un saludo.

Cristina dijo...

Fijo que tiene una parte positiva y te comprendemos es como cuando tienes exámenes entras pero no comentas.
No problem ánimo todo tiene recompensa aunque sea la personal de ser capaz de hacer algo,demostrarse a uno mismo que es capaz de algo es mm muy gratificante un besito

Teresa dijo...

Hola! He arribat al teu blog des de la web del BookCrossing.

Jo també sóc de València i tinc un blog. Si vols passar a visitar-lo... (tot i que pel que diu el teu últim post no vas massa sobrada de temps i potser no és un bon moment, jajaja).

ERTAI dijo...

Andeveeeee!!! LA mierda la Sooooole!!! Mira que preferir el trabajo!!! jejeje Tranqui "xavaliya"!!! son rachas, en especial cuando se inicia un proyecto, que hasta que no entra en el buen camino... nos hace abandonarlo todo hasta encazarlo ;-) acuerdate de mi al principio... Un beso y animo!!!

Di dijo...

Nada chica no te estreses ya vendrán las vacaciones y el descanso. Saludos y que te vaya muy bien!

Anónimo dijo...

Si, el estres lleva consigo el olvido y a veces hasta se olvidan no solo los cumpleaños y las citas, sino las personas... (aunque sea por un breve periodo de tiempo)

Bib. de Alessandria